Rating: | ★★★★ |
Category: | Other |
เวลาผ่านไปไวจังนะคะ...
ไม่ทันไรก็ผ่านไป 1 ปีแล้ว...ในช่วงเวลานี้ของปีก่อน ยิ้มคงกำลังกลับบ้าน เตรียมตัวเตรียมใจเรียนป.เอกต่อ วันนี้เดินไปเรื่อยๆ ในแคมปัส อากาศดีๆ แดดสวยๆ โผล่ออกมาให้เห็นพักหนึ่ง ก่อนที่จะกลับไปเป็นสีเทาเหมือนเดิม แต่นั่นก็เพียงพอแล้วที่จะทำให้ใจรู้สึกโหวงๆ ถวิลหาบางสิ่งบางอย่าง และอาบอิ่มด้วยบางสิ่งบางอย่าง เป็นความรู้สึกที่บอกไม่ถูก
ส่วนหนึ่งอาจจะเป็นเพราะว่า พี่ๆ น้องๆ หลายคนที่คุ้นหน้าคุ้นตา สนิทสนม มีปฏิสัมพันธ์กันดี บ้างก็กลับเมืองไทยไปแล้ว บ้างก็ย้ายไปที่อื่น มีพี่ๆ น้องๆ คนใหม่ๆ มา กลายเป็นความเปลี่ยนแปลงในชีวิต...แล้วคนที่อ่อนไหวต่อการเปลี่ยนแปลงอย่างข้าพเจ้า ก็อดที่จะรู้สึกวูบไหวไปตามบรรยากาศไม่ได้
ออกจากบ้านมา 7 ปีแล้ว ผ่านการเปลี่ยนแปลงมาไม่รู้กี่ครั้ง แต่ไม่เข้าใจเหมือนกัน ว่าทำไมยังไม่รู้สึกชินชา วันนี้ย้ายกลับมาอยู่ห้องพักเดิมที่เคยอยู่ตอนปริญญาโท ทั้งแฟลตเงียบสนิท...ห้องเดิม...แต่ความรู้สึกไม่ค่อยจะเหมือนเดิม ในใจคิดถึงแฟลตเมตเก่าที่เคยทำอาหารด้วยกัน กินข้าวด้วยกัน เที่ยวด้วยกัน ยิ้มแย้ม หัวเราะ หยอกล้อกันด้วยดี
นั่นเป็นเหตุผลหนึ่งที่ยิ้มขอย้ายกลับมาห้องนี้...ทั้งที่อยู่ห้องเดิมต่อก็ได้ ยิ้มอยากซึมซับความรู้สึกดีๆ ความทรงจำดีๆ ที่เคยมี
แฟลตเมตชุดใหม่ยังไม่ได้ย้ายเข้า เลยยังไม่มีอะไรมาดึงข้าพเจ้าออกจากความคิดที่จมจ่อมอยู่กับความทรงจำวันก่อนเก่า
ก็เลยคิดว่า...รีบๆ จัดของเข้าที่ อ่านหนังสือเตรียมพบกรรมการ ทำงานที่ควรต้องทำ แล้วมาอัพรูปที่ไปเที่ยวมาดีกว่า (ซึ่งก็คงเป็นเวลาอีกหลายวันอยู่) รอด้วยนะคะ
ใบไม้ร่วง...ใบไม้หล่น...บนพื้นหญ้า
ฟากฟ้าปรายน้ำตาหลั่งเป็นฝน
ตะวันขึ้นตะวันลาต่างเวียนวน
ชีวิตคน..หนีไม่พ้นทนต่อไป...
เฮ้ออออออออออ
13 ความคิดเห็น:
หายไปนานเลย คิดถึงจัง..ช่วงนี้อากาศเริ่มหนาวขึ้นเรื่อยๆแล้ว
ฝรั่งเศส ฝนก็ดันมาตกเพิ่มอีก..
ยังไงก็จบเอกเร็วๆน๊า ยิ้ม.. ใกล้แล้วๆ เป็นกำลังใจให้เสมอครับ
สู้ๆ เหมือนกันนะแชมป์
ป.ล. ได้โปสการ์ดเรายัง
ใบไม้ผลิ ใบไม้โผล่ โอ้สายลม
อีกหยาดฝน ชลนที ที่หลั่งไหล
แม้ตะวัน จักขึ้นลง มั่นคงไป
จักบอกให้ ทุกวันใหม่ "ใจ" สำคัญ
:D
(แต่งสดๆ คงไม่ถูกตามกฎเกณฑ์มากนัก)
หากบังคับทุกอย่างได้ดังใจสั่ง
คงไม่เศร้าทุกครั้ง...ยังสดใส
ความรู้สึกใช่ดัดได้ดั่งต้นไม้
คงต้องปล่อยให้เป็นไป...ไร้แรงทาน
แม้บังคับทุกอย่างไม่ได้ดั่งหวัง
แต่พลังความสดใสใช่จางหาย
ความรู้สึกสดชื่นและผ่อนคลาย
คงดัดได้ไม่ต้องรอให้ทรมาน......
เอาน่า ฤดูกาลหมุนเวียนผันผ่านเสมอ
แต่บ้านเรากำลังเย็นๆ สบาย (ถ้าไม่มีแดด)
แล้วพี่จะแอ่วยี่เป็งเผื่อยิ้มนะ อิอิ
อยากลอยกระทงจัง
เดี๋ยวปีนี้ สงสัยได้เอาหนมปังไปลอยอีก ^ ^'
อ่านกลอนของยิ้มกับปอยแล้วชอบจัง
พี่เล็กกกกกกก
คิดถึงจังเลยค่ะ
โหย กลับมาแล้ว
กลับมาคงมีอะไรมาเล่ามากมาย ชีวิตคนเรามันก็เปลี่ยนแปลงไปเรื่อยๆเนอะ บางทีมันก็เปลี่ยนแปลงจนเราคิดไม่ถึง
เวลานี้ วันนี้ เดือนนี้ ของปีที่แล้ว เราอาจจะไม่เคย นึกเลยว่า เวลาอีก 1 ปีข้างหน้า ก้คือวันนี้ มันจะเป็นแบบนี้ได้
ปีนี้พี่ได้รู้ จริงๆว่า เวลา 1 ปีนี่มันเกิดอะไรขึ้นได้มากมายจริงๆ
หลายๆอย่างเปลี่ยนแปลงไปตามฤดูกาลและกาลเวลาของมัน
น้องยิ้มไปเที่ยวมาคงได้รูปสวยๆมาเยอะ เดี๋ยวพี่จะเข้ามาดูหลังจากวันพรุ่งนี้นะครับ เพราะว่า สอบ GRE วันพรุ่งนี้แหะๆ
ที่ผ่านมาเลยไม่ได้เข้า ไม่ได้ update อะไรเลย สอบเสร็จแล้วคงมีอะไรมาเล่าๆเหมือนกันครับ :D
ปล. เหมือนไม่ได้เจอพี่ปอยนานพอๆกันเลยครับ ไปเที่ยวด้วยกันมาหรือเปล่านิ๊
ใช่...
1 ปี มันสามารถมีอะไรเกิดขึ้นได้มากมายจริงๆ ค่ะ ขนาดบ้านร่มธรรมเนี่ย... 1 ปีก่อนหน้านี้ยังเป็นแค่ป่าลำไยรกๆ ตอนนี้ยังมีอะไรขึ้นมามากมายละ ไม่น่าเชื่อ
ยิ้มก็มี TAP (Thesis Advisory Panel) พรุ่งนี้เหมือนกันค่ะ
ต้องอ่าน เตรียมตัวเหมือนกันละ หลังจากนั้นคงได้ลงรูปต่อ
ส่วนพี่ปอย..
ก่อนหน้านี้แกเพิ่งย้ายเข้าบ้านใหม่ ยังไม่มีอินเตอร์เนตน่ะค่ะ เลยห่างหายไปบ้าง
เดี๋ยวนี้ก็อาจจะกลับมาแล้วเหมือนกัน ไว้จะส่งข่าวไปนะ ว่าพี่คูณคิดถึง ^ ^
เฮ้อออ
แวะมาถอนหายใจด้วยคน...
ที่สำคัญ เราก็แก่กันขึ้นอีก 1 ปีเนอะ 5 5 5
แสดงความคิดเห็น