Rating: | ★★★★★ |
Category: | Other |
(ยืมภาพจากหน้า official website หน่อย)

วีคเอนด์ที่ผ่านมาเป็นช่วงที่จิตใจสงบที่สุด ตั้งแต่กลับมาจากอังกฤษครั้งนี้ เพราะว่า...ที่ผ่านมาถึงจะยังไม่เจอช่วงเวลาแย่ๆ แต่ก็มักคิดโน่น คิดนี่ คิดเกี่ยวกับงานที่ต้องทำตลอดเวลา จนกระทั่งมีโอกาสไปปฏิบัติธรรมแบบวัดป่าที่สถานปฏิบัติธรรม ใกล้วัดไทยใน Warwick เดินทางไปตั้ง 3 ชั่วโมง แต่ว่าคุ้มนะคะ
ความสุขในใจ...
ไม่อาจเทียบได้ด้วยเวลา หรือทรัพย์สินเงินทอง
คงจะไม่เขียนยาว เพราะว่าจิตว่างๆ ไม่ค่อยได้คิดอะไรมาก ตอนนั้นก็พยายามอยู่กับปัจจุบัน และก็ไม่น่าเชื่อ ว่าเราจะไม่ฟุ้งซ่านเท่าที่คิด และสามารถนั่งได้สมาธิได้ 40 นาทีโดยไม่ทรมานกับอาการเหน็บกินเท่าไหร่ (อาจจะมีปวดหลังบ้าง ตามอายุที่มากขึ้น - -')
ตั้งแต่เล็กจนโต...เป็นคนที่ความคิดในหัวตีกันมาก ตอนเด็กๆ ก็ชอบคิดโน่นนี่ ถามโน่นถามนี่จนลูกพี่ลูกน้องชอบเอานิ้วมาจิ้มที่หน้าผากแล้วบอกว่า "คิดมากกกก"
2 วันครึ่งนี้..เคร่งครัดมากค่ะ ไม่ได้พูด ไม่ได้อ่านหนังสือ ใช้เวลาส่วนมากนั่งสมาธิ และเดินจงกรม ที่ผ่านมาไม่เคยทำเกินรอบละครึ่งชั่วโมง แต่ที่นี่เขานั่งกันอย่างต่ำ 40 นาที รอบที่ยาวที่สุดก็ 1 ชั่วโมง ธรรมะที่สอนก็ค่อนข้างเป็นอะไรที่ simple
แต่มันเป็นความ simple ที่ ฟังแล้วต้องพูดตามในใจว่า "เออ...จริงแฮะ"
โดยส่วนตัวแล้วคิดว่า...ประเทศไทยเป็นประเทศที่ทำเรื่องง่ายให้เป็นเรื่องยาก จริงๆ ก็อาจจะเหมาะกับคนที่ปฏิบัติได้ลึกๆ แล้ว แต่ตัวยิ้มเองต้องการแค่แสวงหาความสงบของจิตใจ ไปปฏิบัติธรรมทีไร ก็จะรู้สึกว่าเรากำลังทำอะไรที่ยากเกินตัวตลอด ในเวลาว่างนอกจากปฏิบัติแล้ว...บางทีก็จะเจอธรรมะประจำวัน เจอคำศัพท์บาลียากๆ เจอคำอธิบายลำดับขั้นที่ซับซ้อน บางครั้งก็ไม่รู้ว่าทำไปเพื่ออะไรเหมือนกัน ออกจะงุนงงว่าตกลงที่ไปปฏิบัติธรรมกันเนี่ย อยากได้ฌาณหรืออิทธิปาฏิหาริย์งั้นหรือ
ครั้งนี้...เป็นการเรียนรู้กับหลวงพ่อที่เป็นคนอังกฤษ หลวงพ่อสอนง่ายๆ สรุปใจความเอาไว้ง่ายๆ เหมาะแก่คนที่สนใจแก่น ไม่สนใจเปลือก ส่วนตัวเราซึ่งอยู่ในพุทธศาสนามาตั้งแต่มีสูติบัตรเป็นของตัวเอง ได้สัมผัสมาทั้งแก่นและเปลือกก็พลอยรู้สึกว่าซึมซับได้ง่ายดีด้วย เพราะว่า...มันเป็นคำสอนที่ไม่มีเปลือกแห่งอิทธิปาฏิหาริย์มารองรับ ทำให้คนปฏิบัติรู้สึกว่า สมถะ เรียบง่าย หากมีอะไรเกิดขึ้นไกลกว่านั้น ผู้ปฏิบัติก็พึงจะรู้ได้ด้วยตนเอง
มีคำพูดบางประโยคของพระอาจารย์ ที่ยิ้มชอบ
"Mind development is like training a dog. Once the lead is extending and your dog is starting to run around, far...far...away. You have to pull it and say 'heel'. He won't stop suddenly for the first times, but once he gets used to it, he will. And it's going to be effortless for you to control him"
(ประมาณนี้แหละ จำคำพูดตรงๆ ไม่ได้)
แต่หมาของข้าพเจ้าคงดื้อนัก...
หรือไม่...เจ้าของก็คงไม่ได้ใส่ใจที่จะฝึกมันมานานแล้ว
คงจะต้องกลับไปฝึกฝนกันยกใหญ่ ก่อนที่น้องหมาจะเตลิดไปไกลจนเชือกขาด ควบคุมไม่ได้
สุดท้ายพระอาจารย์บอกว่า "Keep it simple"
พระอาจารย์เองนั้นเริ่มต้นปฏิบัติธรรม เพราะพบหนังสือเล่มเล็กๆ เกี่ยวกับการกำหนดสมาธิแบบอานาปานสติแท้ๆ (กำหนดลมหายใจ) ไม่รู้จักคำว่า วิปัสสนากรรมฐาน หรือ สมถกรรมฐานอะไรเลยด้วยซ้ำ ไม่รู้ด้วยว่าศาสนาพุทธแบ่งออกเป็นหลายต่อหลายนิกาย
ก็จริงนะ...
หาความสงบในใจไปวันๆ ดีกว่า แค่นี้ก็ช่วยด้านสุขภาพจิตได้มากแล้ว นานๆ ทีจิตจะได้มีโอกาสสงบนิ่ง ไม่พัวพันยุ่งเหยิง
นี่เป็นเว็บไซต์ของวัดและสถานปฏิบัติธรรมนะคะ
http://www.foresthermitage.org.uk/bhavanadhamma/
นี่เป็นบล็อกสอนธรรมะของท่าน manapo ค่ะ
http://tahnmanapo.wordpress.com/
สนใจลองดูได้ บรรยากาศสงบ น่าไปมากจริงๆ
ป.ล. มีอีกที่หนึ่ง สายหลวงพ่อชาเหมือนกัน ใกล้ยอร์คมากกว่าด้วย แต่ว่า retreat ของเขาตอนนี้เต็มไปแล้วเป็นส่วนมาก และยังไม่เปิดให้มี Weekend retreat ถ้าเปิดเมื่อไหร่จะเอาข่าวสารมาฝากค่ะ
http://www.ratanagiri.org.uk/
11 ความคิดเห็น:
I'm glad the meditation retreat at Warwick is inspiring for you ka.
รู้สึกสงบดีนะคะพี่เล็ก ^ ^
ไปแล้วได้อะไรบางอย่างกลับมาดี
โห..ยิ้ม
แชมป์นั่งสมาธิได้นานที่สุดไม่เคยเกิน แปด นาที ^^' แบบว่าสมาธิแตกซ่าน หรือไม่ก็ตบะแตกไปเลย แฮะๆ
สถานที่ ที่ยิ้มไป นี้สวยมากๆ สงบแน่ๆ แบบนี้ อยากไปน๊า แค่ เดินเล่นอะ อิอิ ไม่ใช่เดินจงกรม
เคยคิดเล่นๆ ว่า พวกพระธุดงส์ ที่เข้าป่า พระเหล่านี้ จะต้องมีจิตใจที่เข้มแข็งจริงๆ อะ ไม่งั้น ถึงขั้นสติกลับได้เลย เพราะในป่าตอนกลางคืน คงเงียบจนวังเวงปนสยอง
ใช่ๆ ๆ ๆ
ตอนกลางคืนวันเสาร์ ยิ้มต้องไปเดินในที่มืดๆ
จริงๆ ก็อยู่ข้างตัวบ้านเลยนะ แต่ว่ามันติดกับทุ่งด้วย เลยต้องใช้ไฟฉาย ^ ^'
(ยังดีนะ ไม่ต้องเดินในป่า)
แค่นี้ก็สมาธิกระเจิงเป็นระยะๆ แล้ว โดยเฉพาะเวลามีลมเย็นๆ พัดมา เห็นเงากิ่งไม้แล้ว มันหลอนๆ ง่ะ แหะๆ
ว่างๆ เราไปนั่งสมาธิกันนะคับพี่เล็ก.. โดยส่วนลึกๆ (ลึกมากนิดนึง) ผมก็ีมีธรรมะในหัวใจนะคับ =P
ได้เลยค่ะ เชื่อค่ะเชื่อ
แบบว่าไม่ถูกกับแนวนี้เลยฮ่ะ พอดีสมัยเรียนมักจะโดนบังคับเข้าค่ายคุณธรรม เลยกลายเป็นไม่ชอบไปเลย
ตั้งกะเรียนจบมา(นานมากแล้ว) ก็ไม่เคยไปอีกเลยฮ่ะ ฝังใจ เลยไม่สงบอยู่ทุกวันนี้ แง๊ T-T
พี่แชงก์: ลึกมากเลยเหรอคะ ^ ^' งั้นต้องขุด
พี่เล็ก: ลองชวนพี่แชงก์ไป 8 วันเลยมั้ยคะ อิอิ
พี่ยุง: แหะๆ ตอนนั้นมันคนเยอะ ไม่ค่อยสะดวกสบายด้วยมั้งพี่ยุง
ถูกต้องนะค๊าบบบบ
จากเด็กไม่ชอบเข้าค่ายแห่งประเทศไทย 555+
น่าสนใจครับ ตอนเด็กๆ ผมก็เคยฝึกนั่งสมาธินั่งกัน 1 ชั่วโมงแหนะ
ผมนั่งจริงๆ จังๆ ได้ ครึ่งชั่วโมงเท่านั้น 55+ ที่เหลือผมก็นั่งนับกลีบ
ดอกไม้ที่เขาเอามาบูชาพระ 55+ พอใกล้จะหมดเวลา
ผมก็นั่งหลับตาสมาธิใหม่ .... เป็นเด็กที่ดีมาก หุๆ แต่พอเสร็จแล้ว
กลีบดอกไม้เต็มที่รองนั่งเลย.... (เป็นการผสานวิทยาศาสตร์กับศาสนาที่ดี หุๆ)
เด็กๆ ได้อ่านแล้วอย่าเอาอย่างนะครับ
(คำเตือน โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน ผู้มีอายุต่ำกว่า 13 ควรอยู่ภายใต้การชี้นำ
เอ้ย! แนะนำจากผู้ปกครอง)
ตอนนี้เจ้าหมาน้อยของเจ๊ยิ้่มคงเชื่องแล้วละสิ
หมาน้อยของดิฉันนับวันใกล้่สอบ ยิ่งอยู่ไม่นิ่ง
เฮ้อออ
แสดงความคิดเห็น