กรรม

Rating:	★★★★
Category:	Other

ฮ่าๆ ๆ ในที่สุดสุขภาพจิตที่ดี(กว่าช่วง 2 ไตรมาสแรกของปี 2009) ก็กลับมาแล้วนะคะ อาจจะไม่ดีสุดๆ เท่าที่เคยเป็น แต่อย่างน้อยอาการ suicidal บ้าๆ บอๆ อารมณ์ผันผวน เครียด กดดัน ซึมเศร้า ก็หายไปเยอะแล้วล่ะ

อีกสักพักพลังในการเขียนอาจจะกลับมาดังเดิม

วันนี้อ่านกระทู้ในพันทิปค่ะ เขาพูดถึงรายการหนึ่งที่นำเสนอเรื่องราวของ 'กรรมเก่า' ที่ส่งผลต่อชีวิตในปัจจุบันของหลายๆ คน วันนี้รายการพูดถึงครูสาวคนหนึ่ง ที่ต้องทรมานกับโรคเกี่ยวกับท้อง และรังไข่ไม่หยุดหย่อน จนปัจจุบันต้องตัดมดลูกไปแล้ว

คุณครูบอกว่าตอนสมัยเด็กๆ เขาชอบตกปลาเข็มท้องแก่มา ผ่าท้อง รีดไข่ออก แล้วทิ้งกลับลงน้ำไป เพื่อความสนุกสนาน วันหนึ่งก็ทำทีละหลายตัว (เป็นความสนุกสนานที่ออกจะโหดร้ายไปไม่น้อยนะคะเนี่ย)

กรรม..คือผลแห่งการกระทำ
กฏแห่งกรรมมีจริงหรือไม่ คงต้องพิสูจน์เอาเอง

(โปรดใช้วิจารณญารในการอ่าน กฏแห่งกรรมเป็นความเชื่อส่วนบุคคล)

ไม่ทราบว่าเป็นเรื่องบังเอิญรึเปล่า คนหลายๆ คนต้องประสบกับโรคหรืออาการแปลกๆ ในช่วงใกล้บั้นปลายของชีวิต และเมื่อนึกย้อนกลับไปในอดีต พวกเขาก็เคยกระทำอะไรที่ทำให้สัตว์โลกอื่นๆ ต้องทุกข์ทรมานในรูปแบบคล้ายๆ กับที่เขากำลังรู้สึกอยู่

หลายๆ คนคงเคยได้ยินเรื่องเล่าของคนที่มีอาชีพฆ่าสัตว์ในโรงฆ่าสัตว์ ที่ร้องครวญคราง ดิ้นพล่านทรมานเหมือนสัตว์ก่อนสิ้นลม หรือคนทรมานแมวเพื่อความสนุกจนแมวขาเก สุดท้ายก็ต้องมาเสียขาในอุบัติเหตุ

หนึ่งในบุคคลที่ตั้งคำถามเกี่ยวกับการกระทำของตนในอดีตที่อาจจะมีผลเกี่ยวเนื่องมาถึงสภาพชีวิตในปัจจุบันนั้นก็มีพ่อของยิ้มรวมด้วย พ่อจ๋าบอกว่าตอนเด็กๆ เคยเอาข้าวเปลือกให้ลูกนกกิน ก็หวังดีกับมันล่ะนะ แต่ว่า...รู้เท่าไม่ถึงการณ์ เม็ดข้าวมันคงจะใหญ่เกินไปสำหรับลูกนกตอนนั้น ติดคอ อึดอัด ทรมานอยู่นานก่อนจะขาดอากาศตายไป

หลังจากนั้นหลายปี...พ่อจ๋าเป็นโรคเกี่ยวกับทางเดินหายใจ ทรมานอยู่นาน เพิ่งจะมาดีขึ้นเอาเมื่อสิบกว่าปีหลังๆ มานี้เอง และพ่อจ๋าก็นึกถึงนกตัวนั้นอยู่เป็นครั้งคราว...ตอนนั้นมันคงทรมานเหมือนตอนที่พ่อจ๋าเป็นโรคทางเดินหายใจนี่แหละ

ส่วนตัวเอง...ก็ให้นึกสงสัยอยู่ ว่าอาการภูมิแพ้ที่เป็นอยู่มันจะแก้ไขได้ยังไง ทั้งกินยา ทั้งเพิ่มภูมิ พยายามออกกำลังกาย ใช้หมอนแบบป้องกันไรฝุ่น เปลี่ยนผ้าปูทุกอาทิตย์ ดูดฝุ่นอาทิตย์ละ 3 ครั้ง เช็ดฝุ่นในห้องวันเว้นวัน แต่กระนั้นก็ดี...อาการก็ยังมีอยู่ ดีบ้าง ร้ายบ้างแล้วแต่ช่วงไป

จริงๆ ยิ้มก็เกือบจะลืมไปแล้วล่ะค่ะ ว่าตัวเองมีโรคทางเดินหายใจ เพราะว่าอยู่กับมันทุกวันมาตั้งแต่เด็ก ชินแล้ว จนกระทั่งมีโอกาสนอนรวมกะคนอื่นทีนึง ก็จะนึกขึ้นมาได้ทีนึง ว่าคนอื่นเค้านอนสบายๆ ไม่ทรมานเหมือนเรานี่หว่า - -'

ภูมิแพ้ของยิ้มจะกำเริบช่วงฤดูที่มีฝุ่นเยอะ และฤดูที่มีเกสรดอกไม้เยอะๆ อันได้แก่ปลายฤดูหนาวของไทย และฤดูร้อนของอังกฤษ เวลาแพ้ก็อาการเหมือนคนอื่นแหละ เคืองตา ตาแดง คันตามข้อพับ ไอ จาม เยื่อบุจมูกบวม

ที่เกลียดที่สุดก็อาการเยื่อบุจมูกบวม เมื่อมันมาผนวกกับกายวิภาคที่ผิดปกติอยู่แล้ว (กระดูกในโพรงจมูกคด ทำให้รูโพรงจมูกเล็กกว่าชาวบ้าน) อาการกำเริบขึ้นมาทีไร อาการข้าพเจ้าเหมือนกับมีคนเอามือมาอุดจมูกทั้งสองข้างจนมิดทุกที ถ้าไม่พ่นยาก็ต้องหายใจทางปาก แล้วมันก็จะรู้สึกทรมานเหมือนคนจมน้ำ สำลัก หายใจไม่ออก หอบ เหนื่อย

หรือว่าจะเคยสร้างกรรมอะไรไว้ว้าาาาา....คิด ๆ ๆ ๆ ๆ

ก็เลยนึกถึงตอนเด็กๆ (ก่อน 10 ขวบอีก)

ตอนนั้นที่บ้านยายมักจะมีแตนมาเกาะข้างฝา เพราะฝาบ้านมันเย็นดี แตนคงชอบ ยิ้มตอนเด็กๆ ก็โดนต่อยมั่ง อะไรมั่ง เป็นครั้งคราวจนรู้สึกโกรธแตนพวกนี้ มันนึงโกรธสุดๆ ก็เอาไม้กวาดทางมะพร้าวฟาดลงไป แตนโดนฟาด มึน ตกลงมา 2-3 ตัว เด็กหญิงยิ้มยังไม่พอใจ จับแตนพวกนั้นลอยน้ำ แตนทั้งดิ้นพล่าน ทั้งทรมานอยู่นาน ดิ้นรนหมายจะให้ชีวิตรอด จนค่อยๆ นิ่งไป พอมันค่อยๆ นิ่ง ยิ้มก็จะหยิบมันขึ้นมาจากน้ำ เอาไปวางบนทิชชู ให้ทิชชูซับน้ำจากตัวมันจนแห้ง แล้วก็ปล่อยมันไป

ตัวไหนไม่รอดก็เอาศพมันไปฝังในดิน หรือบางทีถ้าโกรธจัดก็...ขาดเป็นชิ้นๆ (โอย ไม่เล่าต่อดีกว่า เรื่องการทำร้ายแตน รู้สึกตัวเองออกแนวโรคจิตยังไงไม่รู้)

แล้วก็ไม่ได้ทำครั้งเดียวด้วยนะคะ

ทำแบบนั้นตั้ง 2-3 ครั้งแน่ะ ไม่รู้ว่าตัวเองมีความพอใจกับการดิ้นพล่านทรมานของแตนในน้ำได้ยังไง (แต่การมองมากๆ ก็ทำให้ยิ้มกลัวน้ำลึกๆ ไปเลยอ้ะ) มันคงทรมานมากๆ สำลักน้ำแล้ว สำลักน้ำอีก หมดแรง นิ่ง จนปล่อยให้ตัวเองตาย

บาปกรรมอิฉันคงหนาอยู่...เพราะมันเป็นการทำเพื่อความสาแก่ใจล้วนๆ ไม่ได้เกี่ยวข้องกับการทำเพื่อยังชีพแต่ประการใด (เหมือนพวกผู้ดีล่าหมาป่าในอังกฤษอ้ะ - -' ล่าขำๆ เอามันส์)

ไม่รู้ตอนนี้ดวงวิญญาณของแตนจะไปเกิดเป็นอะไรแล้ว ขออโหสิกรรมด้วยนะ ทุกวันนี้เราก็ไม่ได้สบายเหมือนกัน ถ้าไม่ใช้ยาพ่น ยาแก้แพ้ หรืออาหารเสริมระงับการหลั่งของฮิสตามีน เราก็แทบจะนอนราบไม่ได้ ต้องนั่งพิงหมอนหลับ (เหมือนคนในยุโรปสมัยก่อนเลยอ้ะ หรือว่าเราจะเคยเกิดเป็นคนยุโรปมาก่อน - -' )

อาการนี้อาจจะใช่ หรือไม่ใช่กฏแห่งกรรมก็ได้..

โรคภูมิแพ้อาจจะเป็นพันธุกรรม อาการมันมาหนักเอาช่วงหลังเพราะอยูในที่ที่เกสรดอกไม้มหาศาล

หรือโรคภูมิแพ้เป็นเรื่องของกรรมพันธุ์ แต่กรรมของยิ้มก็มาทำให้อาการมันรุนแรงขึ้นอีก จะได้รู้สึกทรมานเหมือนแตนจมน้ำ

หรือจริงๆ แล้วมันอาจจะเป็นกรรมที่ร้ายแรงกว่านั้น แต่ยังไม่รู้ตัว

ก็ยังตอบคำถามหรือข้อสงสัยอะไรไม่ได้นะคะ ก็ได้แต่...งดเว้นการสร้างกรรมใหม่ พยายามถือศีลให้บริสุทธิ์(เป็นส่วนมาก) สักวันคงจะมีคำตอบเกิดขึ้นในใจบ้างมั้ง

ป.ล. 1 ใครรู้จักอาหารเสริมที่กินแล้วภูมิต้านทานดีขึ้น อาการภูมิแพ้ลดลงมั่งคะ ^ ^' แนะนำหน่อย

ป.ล. 2 ใครรู้ว่าจะไปแก้กรรมที่ไหนได้มั่งคะ แนะนำด้วย

ฮ่าๆ เอาทั้งวิทยาศาสตร์ และ ศาสตร์ที่ยังหาคำตอบไม่ได้เลยทีเดียว - -'