ทศบารมี

Rating:	★★★★★
Category:	Other

เป็นดังที่คิด...
เวลาที่มีงานแต่ว่า deadline ยังไม่ขยับเข้ามาจนสัมผัสได้ถึงเปลวไฟที่ลามเลีย ก็จะต้องหาทางขยับขยาย ลดความเครียดที่ก่อขึ้นมาเป็นริ้วๆ รู้อยู่ว่าเสียเวลา...แต่ก็มีข้ออ้างให้ตัวเองได้ว่า เสียเวลาก็ดีกว่าเสียสุขภาพจิตล่ะน่า -_-" แค่ไม่กี่นาทีเนี่ย เขียนๆ ไปเถอะ

ก็เลยกลับมาหา Multiply อีกครั้ง พร้อมด้วยเรื่อง ทศบารมี เขียนไปก็เพื่อที่จะย้ำเตือนตัวเองไปด้วย...จากบ้านมา 6 ปีนี่...กลับไปเราไม่ได้ประสบการณ์ทางโลกเพิ่มเติมอย่างเดียวนะ 'ผู้ใหญ่' ท่านย้ำนักย้ำหนา ว่าเราจักได้ผลทางธรรมกลับไปแน่นอน แต่ก่อนที่จะไปถึงตรงจุดนั้น ก็ต้องพิสูจน์ตัวเอง ว่าต้องผ่านพ้นไปได้อย่าง 'สง่างาม' นึกถึงบารมี 10 ประการชองพระพุทธองค์ท่านสิ...10 ชาติเชียวหนา

แต่แหม...ในชีวิตจริงคนเราก็เป็นตัวเอง เป็นคนธรรมดาที่มีกิเลส (หนาๆ) นี่เนอะ ไม่ใช่นางเอกนิยายเสียหน่อย จะได้เชิดหน้าก้าวข้ามอุปสรรคแล้วไปถึงจุดหมายภายใน 300 - 400 หน้า ชีวิตคนเราเนี่ย ต่อให้เขียนอัตถชีวประวัติไปเป็นพันๆ หน้า บางครั้งยังอยู่ห่างไกลจากคำว่าสำเร็จเล้ยยย

ดังนั้น...เราก๊อต้องมาย้ำเตือนตัวเอง ให้รู้จักอดทน และรู้จักสร้างบารมี ไปพร้อมๆ กับสั่งสมประสบการณ์ ร่วมทบทวนชีวิตไปกับอาฮั้นหน่อยนะคะ

1. ทานบารมี: การให้ การเสียสละ

คิดว่าบารมีข้อนี้ สำเร็จตั้งแต่ก่อนมาแล้ว ปัญหาก็คือรักษาเอาไว้ให้ได้นั่นแหละ การให้ทานนี่อยู่ที่การปลูกฝังของครอบครัวจริงๆ เลยค่ะ โชคดีที่เกิดมาในครอบครัวที่ใจกว้าง (ชมพ่อแม่ตัวเองซะงั้น) รู้จักให้..ในยามที่ควรจะให้ รู้จักปกป้องทรัพย์องตน ในยามที่ควรจะปกป้อง (สมัยนี้...ถ้าให้หมด ก็แย่อยู่นะคะ ผู้มีจิตไม่บริสุทธิ์หนาแน่นมาก อาจจะหนาแน่นกว่าในสมับพุทธกาลอีกมั้ง สิ่งล่อใจมันเยอะออกจจะปานนี้) การให้...ต้องให้ด้วยใจบริสุทธิ์ ให้แล้วเสียดายอาจจะไม่ได้กุศลเท่าที่ควร ยอมรับฮ่ะ ว่าตอนเด็กๆ ก็แอบมีหวงแหนของเหมือนกัน
"ยิ้ม เอาตุ๊กตาตัวนี้ไปให้เด็กลูกของ...นะ"
"อ๊าก...แต่ตัวนั้นยิ้มชอบมากนะ T_T"
"ก็มีล้นตู้แล้วน่ะ น้องเขาน่าสงสาร ให้ไปเถอะ"
"แต่ว่า..."
แต่แล้วก็ต้องหักห้ามใจ ให้ไป...

นานวันเข้าๆ โตขึ้นๆ ก็เริ่มรู้ซึ้งนะจ๊ะ ของที่อาจจะมีค่าในเชิง "หีบแห่งความทรงจำ" ของเรา อาจจะมีคุณค่ากับคนอื่นๆ มากกว่านั้นก็ได้ อาจจะเป็นกำลังใจให้เขาทำสิ่งที่ดีๆ ต่อสังคมมากขึ้น อาจจะเป็นกำลังใจใหเขาสู้ต่อไป ดังนั้น แหะๆ หนุ่มๆ ทั้งหลายที่เคยเอาตุ๊กตามาให้ ถ้ามาอ่านบล็อกนี้ น้องยิ้มขาก็หวังว่าคงจะไม่โกรธนะคะ -_-" หากน้องยิ้มจะบอกว่า...น้องยิ้มบริจาคตุ๊กตาที่ท่านๆ ให้เด็กผู้ยากไร้ไปหลายตัวแล้วอ่ะค่ะ เอ่อ...ถือว่าเราทำบุญด้วยกันก็แล้วกันนะคะ ชาติหน้าฉันใด จะได้เกื้อหนุนกัน ไม่ต้องมาก่อกรรมกันอีกนะคะ

เป็นความหวังดีถึง 80% นะคะ อีก 20% ก็คือ ยิ้มแพ้ฝุ่นอ่ะค่ะ เก็บตุ๊กตามากๆ ก็ต้องใช้ยาพ่นจมูกในปริมาณที่มากขึ้นไปด้วย ถ้าในอนาคตจะมีแฟนคลับอยู่ ขอเป็นหนังสือนิยายนะคะ

จริงๆ แล้ว ทานเนี่ย..ไม่จำเป็นต้องเป็น 'วัตถุทาน' อย่างเดียวก็ได้เนอะ การให้ การเสียสละอาจจะอยู่ในรูปของนามธรรมก็ได้ อาจจะเป็นการอุทิศแรงช่วยเหลือเพื่อนทำสิ่งใดสิ่งหนึ่งโดยไม่หวังผล การอธิบายอะไรให้เพื่อนเข้าใจ การยกโทษไม่ติดใจแค้นเคืองเพื่อนๆ (อภัยทาน) การเป็นผู้ฟังที่ดีแบ่งเบาปัญหาเพื่อนนี่ก็น่าจะเรียกว่าให้ทานได้น้า.....

แต่บางครั้งนังยิ้มก็แอบคิดว่าทำไมเราฟังคนมากมาย แต่พอเราอยากเล่ามั่ง ไม่ค่อยมีใครฟังเลย จริงๆ ก็มีบ้างนะ คนที่ฟัง...แต่บังเอิญโลภ เหอๆ อยากได้คนมาร่วมฟังหลายๆ คน (อันนี้อยู่ที่ตัวเองแล้วมั้ง)

มันไม่ใช่เรื่องง่ายๆ ที่ทำได้ภายใน 3 วัน 5 วันอยู่แล้วนิ -_-

สัพพะทานัง ธรรมะทานัง ชินาติ
การให้ธรรมเป็นทาน ชนะการให้ทั้งปวง...

วัตถุทานเนี่ย...ไม่ยากๆ ทำมาเยอะละ แต่ทานที่อยู่ในรูปแบบ abstract เนี่ย กำลัง work on it ค่ะ แหะๆ บางทีก็แอบอารมณ์ร้ายโมโห เจ้าคิดเจ้าแค้นเหมือนกัน ก็ต้องค่อยๆ ไปทีละขั้นๆ นะ

2. ศีลบารมี การรักษากาย วาจาให้อยู่ในหลักความประพฤติที่เป็นแบบแผนแห่งภาวะของตน , ความประพฤติดีงามถูกต้องตามระเบียบวินัย

เอาเบสิกๆ อย่างศีล 5 ก่อน
ศีล 5 ข้อนี้...รักษาได้เกือบหมด -_- ยกเว้นข้อ 5
ยิ่งอยู่อังกฤษยิ่งรักษายากใหญ่เลย ก็การเข้าสังคมมันต้องดื่มๆ ๆ ๆ
แต่ปีนี้เราก็ลดการดื่มไปเยอะมากแล้ว ด้วยอายุที่มากขึ้น

สมัยเข้าปี 1 ป.ตรีใหม่ๆ ก็ยังคะนองอยู่ หัวราน้ำบ่อยๆ
ยังโชคดีนะเนี่ย...ที่การผิดศีลข้อห้าของเรามันไม่ได้ทำให้เผลอผิดข้อ 3 ข้อ 4 ไปด้วยโดยไม่ได้ตั้งใจ ตอนนี้ก็พยายามงดเหล้าในวันสำคัญๆ ทางศาสนาทั้งหลาย พรรษาที่ผ่านมาเราก็ไม่ได้แตะสุราเลยแม้แต่หยดเดียว เข้าพรรษาปีก่อนแตะไป 1 วัน

ก็พยายามสำรวมในศีลกันไป...
อย่างน้อย...เมื่อเราตั้งใจปฏิบัติจริงๆ เราก็ไม่ละเมิดล่ะนะ...
อยู่ที่ความตั้งใจๆ ๆ ๆ ท่องเอาไว้ๆ


3. เนกขัมมบารมี
การออกบวช , ความปลีกตัวปลีกใจจากกามปัญญา
ความรอบรู้ , ความหยั่งรู้เหตุผล เข้าใจสภาวะของสิ่งทั้งหลายตามความเป็นจริงและรู้จักแก้ไขปฏิบัติจัดการต่างๆ

พระพุทธองค์บรรลุบารมีข้อนี้เมื่อยามที่เสวยพระชาติเป็นพระเตมีย์ใบ้
ยอมรับว่าเป็นบารมีข้อที่ยากจัง ตอนนั้นพระเตมีย์ก็ต้องนอนนิ่งๆ อยู่นาน....เกือบครึ่งชีวิต

เราก็อยากจะทำให้ได้บ้าง
ไม่ได้ปิดใจต่อสิ่งที่มากระทบ
แต่รับรู้ว่ามีสิ่งที่มากระทบ และอยู่ให้ได้ กับจิตที่ถูกกระทบ

โห......
นางเอกมาก

ยอมรับว่าไม่ถึงบารมีข้อนี้อย่างแรง ต้องฝึกฝนต่อไปเรื่อยๆ คิดว่าอีกหน่อยพอเริ่มชินชากับธรรมชาติของชีวิตที่ไม่ราบเรียบก็จะเริ่มปลงไปเอง และมองเห็นว่า...

ร้อนใจไปก็เป็นโรคกระเพาะเสียเปล่า

เอาเวลามานั่งปลงโดยการเขียน multiply ดีกว่า...

คงยังงั้นล่ะมั้ง อืม...

บ่นมาตั้งนานได้เพียง 3 บารมีเท่านั้น

กลับไปอ่านหนังสือก่อนดีกว่า ว่างๆ ค่อยมาใหม่