บทเพลงฤดูใบไม้ร่วง

บทเพลงฤดูใบไม้ร่วง

สายพิรุณที่หลั่งหลากเป็นฉากหนา

ดุจจะบอกว่าถึงคราฟ้าร้องไห้

หยาดน้ำตาที่ไหลกลับไปท่วมใจ

คงไม่มีผู้ใดจะได้ยล

ลมวสันต์กรรโชกโบกแรงกล้า

ใบไม้หล่นบนผืนหญ้าใต้ม่านฝน

คงไม่ต่างจากชีวิตของชาวชน

มีเริ่มต้น มีลาลับ แตกดับไป

ความหนาวเย็นชำแรกแทรกรากหญ้า

รอเวลา...ความอบอุ่นหมุนมาใหม่

สายลมแห่งคิมหันต์...อยู่ที่ใด

ปรารถนาเกินสิ่งใด...ในโลกนี้

อีกไม่นาน...ใบไม้หล่นจนหมดก้าน

สายลมเยือกเย็นสะท้านผ่านทุกที่

แทรกอณูประตูใจไม่เหลือดี

ให้รู้ว่า..ข้านี้ไม่มีรัก

ใจทั้งดวง...ถูกห่อหุ้มด้วยน้ำแข็ง

หากใช้แรงแกร่งกล้ามาหาญหัก

น้ำแข็งแตก...ก้อนเนื้อนุ่มคงช้ำนัก

คงเจ็บหนัก เจียนด่าวดิ้นสิ้นชีวา

จึงปล่อยให้ ใจคงอยู่ไร้คู่เคียง

ในห้วงไร้สรรพสำเนียงเสียงหรรษา

ดุจเดินทางในทุ่งร้างอย่างเอกา

ภายใต้ฟ้าที่โปรยปรายสายพิรุณ

.........................................