ชีวิตปริญญาเอกปีแรก ณ University of York

Rating:	★★★★
Category:	Other

กลับมาจากเมืองไทยก็จมจ่อมลงไปกับโลกส่วนตัวบ้าง สังสรรค์บ้าง อาจจะห่างๆ หายๆ จากการอัพเดตไปบ้างเล็กน้อยนะคะ จริงๆ ก็พยายามจะมาอัพเดตหลายครั้งแล้วล่ะ แต่ช่วงนี้อินเตอร์เน็ตมันสามวันดี สิบวันป่วง อัพรูปก็ยากเย็น อัพบล็อกก็เข็ญใจเหลือเกิน

ช่วงนี้คิดว่า...ค่อนข้างจะลงตัวแล้วนะ ไม่ว่าจะเป็นเรื่องการจัดการต่างๆ และสภาพจิตใจ ซึ่งตอนกลับมาแรกๆ มันก็เหงาบ้าง เพราะทั้งสภาพความเป็นอยู่ในเชิงอากาศและอาหารที่กำลังขึ้นถึงจุดรุ่งเรืองสุดยอดอยู่ดีๆ (ที่เมืองไทย) ก็กลับหล่นวูบบบบบบ ลงมาอยู่ในสภาพที่อากาศก็แย่ อาหารก็...ยังมีเครื่องปรุงไม่ครบเลย อยากจะทำอะไรก็ไม่ได้ดั่งใจ เพราะคุณแฟลตเมตที่รักชอบวางอุปกรณ์เกลื่อนกลาดเชียว ก็ต้องปรับตัวไปพักใหญ่ๆ

ขอสรุปความเป็นอยู่ง่ายๆ เลยละกันค่ะ เวลามีคนทักถามมาจะได้ส่ง link หน้านี้ไปให้ดู พูด(พิมพ์) หลายๆ รอบก็เมื่อยนิ้วเป็นเหมือนกันนะจ๊ะ

1. แฟลต

หน้าตาก็คล้ายๆ แบบเดิมน่ะค่ะ แต่ย้ายตึก ปีก่อนเพื่อนร่วมแฟลตเป้นหญิงล้วน แต่ละนางเป็นแม่ศรีเรือนสุดฤทธิ์ ครัวเอี่ยมสะอาด ทำอาหารพร้อมกันทุกวัน แลกเปลี่ยนอาหารกันกิน จัดงานสังสรรค์เนืองๆ กุ๊กกิ๊ก น่ารัก คิกขุ สุขสันต์เฮฮา ปีนี้....กลับตาลปัตรค่ะ ไม่ได้บอกว่าไม่ดีนะคะ ^ ^' แต่ลักษณะนิสัยต่างกันมากเท่านั้นเอง

เริ่มจากสาวข้างห้องชาวแคนาดาตัวสูงปรี๊ดดด คนนี้ออกจะใกล้เคียงกับเพื่อนปีที่แล้วที่สุดค่ะ มีการทำอาหาร ทำขนม ใช้ครัวเนืองๆ แถมรักความสะอาดด้วย ก่อนที่อิฉันจะได้ออกโรงบ่นกับความโสมมของห้องครัว เจ๊บ่นไปก่อนแล้วค่ะ มีการเขียนจดหมายตักเตือนติดประตู ซึ่งทำให้สมาชิกท่านอื่นเกรงใจขึ้นมาหน่อย ค่อยยังชั่ว อาทิตย์หลังๆ มาค่อยเข้าครัวได้หน่อย เจ๊เป็นหนึ่งในคณะประสานเสียง (quoir) ของมหาลัยด้วยค่ะ วัน(ไม่)ดี คืน(ไม่)ดี จะได้ยินเสียงเพลงของเจ๊ลอดหน้าต่างมา ไม่เป็นไรค่ะ ไม่ว่ากัน เพราะบางทีข้าพเจ้าก็เล่นคีย์บอร์ดร้องเพลงไทยประชันเหมือนกัน

ถัดไปอีกห้องเป็นผู้ชายคนเดียวของแฟลตค่ะ ชื่อวิลเลียม...เดี๋ยวววว อ่านไปอาจจะเผลอคิดว่าเป็นคนอังกฤษ ไม่ใช่ค่ะ จริงๆ เป็นคนจีนที่อยู่อังกฤษมานานแล้ว ดังนั้นสำเนียงพี่แกจะไม่คล้ายสำเนียงคนจีนทั่วไป มีกลิ่นไอสำเนียงอังกฤษอยู่มากทีเดียว นิสัยก็ไม่ค่อยเหมือนคนจีน เฮียคนนี้...ยังโสดค่ะ แต่ดูค่อนข้างเจ้าชู้ ชอบพาเพื่อนมาสังสรรค์ บางทีก็เจอสาวหน้าตาจิ้มลิ้มอยู่ในห้อง เฮียแกบอกว่าไม่ค่อยสังสรรค์กับคนจีนเท่าไหร่ แต่เห็นเพื่อนมาทีไรก็คนจีนทั้งนั้นนี่หว่า...งงเลยตู

ถัดไปอีกห้องเป็นสาวจีนร่างเล็ก รายนี้อยู่อเมริกามานาน ชอบหาพวกค่ะ - -' เจ๊มีอัธยาศัยดีมาก - มากที่สุด อยู่มา 2 อาทิตย์กว่าๆ เจ๊มาเคาะประตูห้องแล้วหลายครั้ง ชวนไปกินข้าว 2 ครั้ง ชวนไปเที่ยวกลางคืน 1 ครั้ง ชวนไปนั่งจิบชาคุยเฉยๆ 2-3 ครั้ง มีอยู่วันหนึ่งเจ๊ชวนคุยตั้งแต่ทุ่มถึง 5 ทุ่ม ดูเจ๊จะมีความสนใจเรื่องความสัมพันธ์ระหว่างชายหญิงมากเป็นพิเศษ อยู่กับเจ๊ต้องระวังตัว เดี๋ยวจะโดนจับคู่และประเหลาะถามเรื่องส่วนตัวได้ง่ายๆ โชคดี ที่ตอนนี้ไม่มีข่าวอะไรให้แกสืบ - -'

อีกห้องคือสาวอังกฤษ เขียนถึงไม่ได้ค่ะ...เพราะอยู่มาตั้งนาน เจอเจ๊ครั้งเดียว ดูเหมือนว่าเจ๊จะไม่ค่อยใช้ครัวเท่าไหร่ตามประสาผู้หญิงอังกฤษยุคใหม่ ทำอาหารไม่เป็น

อีกสาวคือสาวแดนกังหัน อัธยาศัยดีเหมือนกัน เจอเจ๊ประมาณ 2-3 ครั้ง เพิ่งทราบว่าเจ๊เป็นคนจัดเวรทำความสะอาดในแฟลตเอง จริงๆ ก็ดีนะ แต่ไม่เห็นคนอื่นจะทำตามเลยอ้ะ กลุ้มใจ - -'
ปีก่อนวิวจากหน้าต่างเป็นด้านหน้าของคอลเลจ ปีนี้เป็นทุ่งค่ะ บางทีมองออกไปก็เหงาๆ เหมือนกันนะ แต่ก็สวยไปอีกแบบดังภาพต่อไปนี้







ดูเย็นตาดีไหมล่ะคะ วันดีคืนดี มีวัวมาเดินเล่นด้วยนะคะ งานอดิเรกทุกวันนี้ก็คือ...
สังเกตพฤติกรรมของวัวค่ะ = ='

เพื่อนเอาบทความเกี่ยวกับวัวมาให้แปลอีกรอบ คงจะเข้าใจอย่างถ่องแท้มากขึ้น กรณีศึกษาอยู่ห่างออกไปเพียงนอกหน้าต่างนี้เอง

2. เรื่องเรียน

ตอนนี้คงเน้นอ่านน่ะค่ะ อ่าน ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ เข้าไปเพื่อหาโฟกัสให้กับหัวข้อของเรา เฮ้อ...เหนื่อย สายตาตูจะสั้นลงมั้ยเนี่ย บางช่วงที่อ่านเยอะๆ สายตายิ้มแย่มากๆ (แต่ก็ไม่ยอมใส่แว่นเสียที - กลัวแว่นไม่รับกับใบหน้าแล้วจะดูเหมือนป้าน่ะค่ะ หุหุ) จริงๆ อยู่ใกล้ทุ่งก็ดีแล้ว จะได้พักผ่อนสายตาโดยการมองออกไปไกลๆ ฟื้นฟูๆ

ปกติแล้วคนเรียนป.เอกจะมีออฟฟิศส่วนตัว เป็นโต๊ะ กับคอม (คณะอื่นนะ คณะโบราณคดีค่อนข้างแร้นแค้น มีแต่โต๊ะกับ socket ให้ต่ออินเตอร์เน็ต) ปีนี้...คนเรียนเอกในคณะ 24 คนค่ะ ตกใจมาก...โผล่มาจากไหนเนี่ย จะมากเท่านักเรียนป.โทแล้วนะ อย่างนี้ไม่ต้องพูดถึงงานพิเศษในคณะเลยค่ะ คนอยากจะสอนมีเยอะกว่าคนเรียนแน่ๆ - -' ทุกวันนี้ต้องแชร์โต๊ะกับเพื่อนอีกคนในห้องที่แออัด เอิ่ม...แต่ยิ้มคงไม่ค่อยได้ใช้หรอกค่ะ คงเน้นทำงานที่ห้องตัวเองหรือห้องสมุดมากกว่า

ป.เอกมีเรียนน้อย ก็จริงนะคะ เทอมนี้เรียนอาทิตย์ละ 3 ชม เองค่ะ ^ ^' (ปีที่แล้วป.โทอาทิตย์ละประมาณ 20 ชม + ฝีกงานอีก 1 วัน) แต่งานที่ต้องอ่านเองมันก็เยอะอยู่ ช่วงนี้เพิ่งเริ่ม วินัยในตนเองมีน้อยอยู่ เอิ๊กกก

อ่อ...กลางวัน ข้าพเจ้าจะไม่ค่อยออนเอ็มแล้วนะคะ เพราะจะไปสถิตแถวห้องสมุดอ้ะ หรือไม่ก็จะพยายามทำงาน และไปยิม เจอกันช่วงค่ำๆ หรือดึกๆ ค่ะ

3. สังคม

เพื่อนๆ จบไปเยอะเหมือนกันนะคะ หากยังเหลือพี่ๆ กับน้องๆ ที่มาใหม่อยู่ ก็เหงาบ้างเหมือนกันล่ะค่ะ แต่คนเราก็ต้องใช้ชีวิตให้ได้ทุกสถานการณ์นี่นะ อยู่อังกฤษมาตั้ง 6 ปี จัดการกับความเหงาไม่ได้ก็จงไปเลี้ยงเป็ดเหอะ

แต่ว่า...จริงๆ แล้วก็มีการสังสรรค์กันบ้างตามโอกาสนะคะ ไม่ได้แห้งแล้ง ห่อเหี่ยวเท่าไหร่หรอก แค่ไม่ได้ออกแนวปาร์ตี้บ่อยๆ ทำอาหารถี่ๆ แบบที่ผ่านมาทั้งในลอนดอนและเมื่อสมัยเรียนป.โทเท่านั้นเอง












เออ จะว่าไปมันก็เยอะใช้ได้เนอะ


4. ส่วนสภาพทั่วไปของ York และมหาลัย ก็....

ที่ผ่านมาก็ลมแรง...

น้ำท่วม...

บางวันก็แดดดี (แต่มีน้อย...)

บางวันก็หนาววววว จับขั่วหัวใจเลยค่ะ ปีก่อนยังพอมีตึกบังลม ปีนี้รับลมจากทุ่งเต็มๆ แถมรูระบายอากาศยังปิดไม่ได้อีก ช่วงที่มี Sleet (ฝนปนหิมะ) มีหิมะร่วง โหยยยย ห้องนอนตูเย็นเจี๊ยบประหนึ่งตู้แช่กันเลยทีเดียว เรียกว่าต้องใส่เสื้อหนาๆ หลายๆ ชั้นจนกลมเป็นหมี





น้ำท่วม






นี่แหละค่ะ ชีวิตช่วงนี้ ไม่มีอะไรมากหรอกนะ
จะพยายามทำงานไวๆ จะได้กลับไปเก็บข้อมูลไวๆ เสียที