Friends

หลังจากถูกปลุกตอนเวลา 9.00 น หรือ 3.00 BST (british Summer Time - ขี้เซาจริงๆ เรา)
และได้รับฟังพร้อมร่วมถ่ายทอดความรู้สึกกับ 'เพื่อน' คนหนึ่ง
เพื่อนที่ห่างหายกันไปนาน...

วันนี้เพื่อนร้องไห้...
ผู้ชายตัวโตๆ คนหนึ่งร้องไห้ พร้อมทั้งคำพูดประโยคซ้ำๆ
ถึงกับพูดไม่ออกไปพักใหญ่
เสียใจนะ
เสียใจ...ที่วันนี้ไม่ได้อยู่ตรงนั้น อยู่ข้างๆ นาย คอยให้กำลังใจในยามที่นายไม่รู้จะก้าวต่อไปยังไง
เสียใจ...ที่ช่วงเวลาที่ผ่านมา 1 ปี แม้จะอยู่ใกล้แสนใกล้ แต่ก็ไม่ได้ให้เวลากับนายมากเท่าที่ควร
เสียใจ...ที่ตลอดเวลาที่เราคบกันมา เราละเลยนายไปเสียหลายครั้ง
ขอโทษ...ที่วันนี้ช่วยอะไรไม่ได้มากไปกว่าป็นผู้ฟัง และให้ความคิดเห็นที่ไม่รู้ว่าจะเป็นประโยชน์มากน้อยแค่ไหน
ขอโทษ...ที่พอกลับเมืองไทยมาก็หายหน้าหายตาไป ไม่ได้ติดต่อ ทั้งที่ก็ยังนึกถึงอยู่เสมอ
นายบอกว่ามีเพื่อนก็เหมือนมี saving account
ยังไงก็ยังรออยู่ที่นั่น
ไม่ได้ฝากมานาน กลับมาฝากต่อก็ได้ไม่เป็นไร ไม่ต้องฝากประจำสม่ำเสมอ
เออ...ใช่
ยังไงเราก็ยังอยู่ที่นี่ตลอดเวลา...
รู้ตัวว่าเป็นเพื่อนที่ดีที่สุดแบบในอุดมคติไม่ได้ เพราะก็ทำให้นายร้องไห้มาแล้วเหมือนกัน
รู้ตัวว่าบางทีก็เอาเรื่องอื่นเป็น priority จนเผลอตัวลืมเพื่อนไปบ้างเหมือนกัน
แต่สิ่งที่ไม่เปลี่ยนก็คือ...
ยังไงก็รักเพื่อนอยู่เสมอ

จะเขียนจดหมายหากันน้อยลง หรือไม่ได้เขียนเลย
จะเลิกเขียนอีเมลไปแล้วเพราะไม่มีเวลา
จะคุยกันทางโทรศัพท์น้อยลงเหลือแค่ปีละไม่กี่ครั้ง

ความเป็นเพื่อนมันก็ยังวางอยู่ตรงนั้น
อยู่ตรงนั้นตลอดเวลา
รอให้ใครคนหนึ่งกลับมาพบมัน แล้วหยิบมันขึ้นมาใหม่
จากนี้...จะเดินไปไหนก็ไปเถิด
แต่อย่าลืมว่าถ้าเหนื่อย...ท้อแท้ เราก็ยังรอ...รอเป็นกำลังใจให้
จะเข้ามาอ่านหรือไม่ก็ตามแต่...
ขอบอกตรงนี้ "ฮารักคิงว่ะ"
อย่าทำให้อีก 'เกินครึ่ง' ของชีวิต ต้องพังลงไป เพราะเรื่องนี้เลย...
จะไม่บอกว่ามันเป็นเรื่องเล็ก ๆ เพราะรู้ว่าในความรู้สึกของคนที่อยู่ตรงนั้นมันไม่เล็กหรอก
แต่ไม่ใช่ความเจ็บปวดอันยิ่งใหญ่นี้หรอกหรือ...ที่คนเราต้องก้าวข้ามไปให้ได้...และแสดงให้เห็นว่าจิตของคนนั้นแข็งแกร่งได้แค่ไหน...
คุณค่าของคนไม่ได้ถูกกำหนดโดยคนที่เห็นค่า
แต่คุณค่าของคน...อยู่ที่ตัวคนนั้น...รู้ว่าตัวเองมีค่าแก่ใครบ้าง....นะจ๊ะ
ไม่รู้จะพูดอะไรนะ
Some friends come and go
but only do true friends stay
Friends are those to look upon...
For guidance
For laughter
For a shoulder to lean on
I promise to you, my friend
that I will be here till the end
through thick and thin...
you can count on me
My forever friend.*
p.s. กลับบ้านเราเถอะ...อยู่คนเดียวให้เหงาตายไปทำไม

* จาก เพราะเธอคือเพื่อนรัก หนังสือของ สนพ. ไพลินสีน้ำเงิน